Goethe, Johann Wolfgang von: Antworten bei einem gesellschaftlichen Fragespiel
Antworten bei einem gesellschaftlichen Fragespiel (Német)Die Dame Was ein weiblich Herz erfreue In der klein und großen Welt? Ganz gewiß ist es das Neue, Dessen Blüte stets gefällt; Doch viel werter ist die Treue, Die auch in der Früchte Zeit Noch mit Blüten uns erfreut.
Der junge Herr Paris war in Wald und Höhlen Mit den Nymphen wohl bekannt, Bis ihm Zeus, um ihn zu quälen, Drei der Himmlischen gesandt; Und es fühlte wohl im Wählen In der alt und neuen Zeit Niemand mehr Verlegenheit.
Der Erfahrne Geh den Weibern zart entgegen, Du gewinnst sie, auf mein Wort; Und wer rasch ist und verwegen, Kommt vielleicht noch besser fort; Doch wem wenig dran gelegen Scheinet, ob er reizt und rührt, Der beleidigt, der verführt.
Der Zufriedne Vielfach ist der Menschen Streben, Ihre Unruh, ihr Verdruß; Auch ist manches Gut gegeben, Mancher liebliche Genuß; Doch das größte Glück im Leben Und der reichlichste Gewinn Ist ein guter, leichter Sinn.
Der lustige Rat Wer der Menschen töricht Treiben Täglich sieht und täglich schilt Und, wenn andre Narren bleiben, Selbst für einen Narren gilt, Der trägt schwerer als zur Mühle Irgendein beladen Tier. Und, wie ich im Busen fühle, Wahrlich! so ergeht es mir.
|
Feleletek társas kérdőjátékban (Magyar)A hölgy: Hogy mi nékünk gyönyörűség, Kedvesebb, mint bármi más? Nem ám egyformán derűs ég, Hanem ujság, változás. De legértékesb a hűség, Mely virágzik még üdén, Gyümölcs-érés idején.
Az úrfi: Páris a széles határon Minden nymphát ismere, Míg Zeűs néki egy nap három Istennőt kűld vesztire. Nem is volt még e világon - Előre vagy hátra nézz - Választás oly rémnehéz.
A tapasztalt: Tudj a nőnek szépet tenni, Bizony Isten, megnyered. Ha mersz erőszakos lenni, Még biztosabb sikered. De ki föl se látszik venni, Tetszik vagy nem: - oly hamis Bosszant is, meg hódit is.
A megelégedett: Sok az ember gondja, vágya, Nagy a hajsza, a hűhó. Viszont, ha szerencse áldja, Bőven jut a földi jó. De a lét főboldogsága S édesb mint nektári nedv: Víg kedély és könnyü kedv.
A bölcs bolond: Ki az ember balgaságát Látja mind és szidja mind, S míg ők a bolondját járják, Kit-kit bolondnak tekint, Az, mint állat a malomba', Nyög örök teher alatt. S én, bevallom, ilyenforma Tisztre adtam magamat.
|